سایت مرجع دانلود پایان نامه - تحقیق - پروژه

۱- ماده خشک ۲- پروتئین خام ۳ – الیاف نامحلول در شوینده خنثی۴ – الیاف نامحلول در شوینده اسیدی ۵- نیتروژن نامحلول در شوینده اسیدی
۳-۲- محاسبه ناپدیدشدن مواد خوراکی به روش in situ:
3-2-1- ناپدید شدن ماده خشک چین های مختلف یونجه با روش کیسه های نایلونی:
میانگین داده های ناپدیدشدن ماده خشک و ضرایب تجزیه پذیری ماده خشک خوراک ها در جداول ۳-۲ و۳-۴ ذکر شده است.
با توجه به نتایج گزارش شده در زمان چهار ساعت پس از انکوباسیون، میزان ناپدید شدن ماده خشک یونجه چین دوم ۷۶/۲۸% و میزان ناپدید شدن ماده خشک یونجه چین سوم ۴۲/۲۳% بترتیب دارای بیشترین و کمترین مقادیر بودند. در گزارشات حسین خانی (۱۳۷۷) بیشترین مقدار تجزیه پذیری ماده خشک یونجه را در چهار ساعت انکوباسیون، یونجه چین سوم ۱۹/۳۵% و کمترین میزان را یونجه چین اول ۱۸/۲۹% دارا بودند که با نتایج این آزمایش تفاوت نشان داد. داده های بدست آمده در این تحقیق در ۹۶ ساعت پس از انکوباسیون برای چین های اول ۴۷/۶۰% ، چین دوم ۷۱/۶۴% و چین سوم ۳۶/۶۴% در مقایسه با داده های بدست آمده توسط حسین خانی (۱۳۷۷) برای چین های اول، دوم و سوم که بترتیب ۵۶/۷۸ ، ۵۳/۷۲ و ۱۳/۷۰ درصد بود، در هر سه چین برداشت، دارای مقادیر کمتری
بودند. ولی در مقایسه با داده های بدست آمده توسط تقی زاده و همکاران (۱۳۸۰) در همه ساعات انکوباسیون و بخصوص در ۹۶ ساعت پس از انکوباسیون یونجه خشک ۴۷% ، و نیز نسبت به مقدار ناپدید شدن ماده خشک یونجه در تحقیق منصوری و همکاران (۱۳۸۲) (۹/۵۵%) ونیز مطالعه دانش مسگران (۲۰۰۳) (۴۴ % ) دارای مقادیر بیشتری بودند. ولی مقادیر ناپدید شدن ماده خشک در ۹۶ ساعت پس از انکوباسیون در علوفه یونجه (۶۴ درصد)که در مطالعه تقی زاده (۱۳۷۵) بدست آمده است، با داده های بدست آمده در این تحقیق مطابقت دارد. مقادیر بدست آمده در این تحقیق در صفر ساعت انکوباسیون در چین های اول، دوم و سوم (که بترتیب ۳۵/۲۳% ، ۸۳/۲۲% و ۵۴/۲۲% بودند) کمی بیشتر از مقدار بدست آمده برای یونجه در تحقیق تقی زاده و همکاران (۱۳۸۲) (۲۱ درصد) بود ولی هر سه چین یونجه مقادیر کمتری را نسبت به ناپدید شدن ماده خشک یونجه ۰/۶۷% در ۹۶ ساعت پس از انکوباسیون داشتند که این تفاوت می تواند به تغییرات فلور میکروبی شکمبه در اثر عوامل محیطی و نیز تفاوت بخش های مختلف گیاه (ADF و NDF) در واریته های مختلف یونجه بستگی داشته باشد. در طول مدت زمان انکوباسیون شکمبه ای، روند رو به رشد ناپدید شدن ماده خشک چین های مختلف یونجه مشاهده می شود که احتمالا بدلیل تغییر غلظت باکتری های شکمبه در طول تغذیه و افزایش سرعت رشد باکتری ها می باشد.
در طی ۴ ، ۸ ، ۱۲ و ۱۶ ساعت پس از انکوباسیون شکمبه ای، یونجه چین سوم به ترتیب با ۴۲/۲۳%، ۶۲/۲۵% ، ۸۳/۲۸% و ۰۸/۳۱ % کمترین میزان تجزیه پذیری ماده خشک و یونجه چین دوم با ۷۶/۲۸%، ۱۸/۳۱% ، ۵۸/۳۵% و ۱۲/۳۷ % تجزیه پذیری ماده خشک، بیشترین میزان تجزیه پذیری را دارابودند.
یونجه چین دوم با ۹۹/۲۲ درصد و یونجه چین سوم با ۴۷/۱۹ درصد، بترتیب دارای بیشترین و کمترین ضریب a برای ماده خشک بودند. مواد قابل تخمیر (ضریب b) یونجه چین سوم ۳۰/۵۳% و یونجه چین اول ۶۴/۴۲% بترتیب بیشترین و کمترین مقادیر را دارا بودند. حسین خانی (۱۳۷۷) برای چین های اول، دوم و سوم، درصد ماده خشک محلول در زمان صفر (a) بترتیب ۴۳/۲۵، ۲۳/۲۶ و ۹۳/۳۳ و همچنین مقادیر مواد قابل تخمیر (b) برای چین های مختلف بترتیب ۱۱/۶۹ ، ۰۲/۵۳ و ۱۱/۴۲ درصد گزارش کرد که بیشتر از داده های بدست آمده در این تحقیق بودند.
در ۷۲ ساعت انکوباسیون، یونجه چین دوم بیشترین میزان تجزیه پذیری ماده خشک (۴۷/۶۰%) و یونجه چین اول کمترین مقدار (۵۷/۵۵%) را دارا بودند که این می تواند بدلیل بالا بودن میزان همی سلولز چین دوم نسب به سایر چین های یونجه باشد. زیرا با افزایش درجه حرارت محیط، کربوهیدرات محلول علوفه پایین آمده و مقدار لیگنین و دیواره سلولی بالا می رود. یونجه چین اول به دلیل داشتن پروتئین و کربوهیدرات محلول بالا، درصد تجزیه پذیری بیشتری را در ساعات اولیه انکوباسیون (بخصوص در صفر ساعت) به خود اختصاص داده است لذا در ساعات بعدی انکوباسیون درصد تجزیه پذیری پایین آمده است.
هوفمن و همکاران^۱ (۱۹۹۳) پارامترهای تجزیه پذیری ماده خشک را در مراحل بلوغ ارزیابی نمودند، آنها بخش های a، b و c را در اوایل رویش یونجه به ترتیب ۷/۴۶، ۳/۳۷ و ۱۶ درصد و در مرحله اوایل گلدهی به ترتیب ۴/۳۳، ۳/۳۷ و ۳/ ۲۹ درصد و در اواسط گلدهی بخش های a، b و c در مطالعه آنها به ترتیب ۵/۳۲، ۴/۳۳ و ۱/۳۴ درصد بود که نشان دهنده کاهش پارامترهای تجزیه پذیری در مراحل مختلف رشد فیزیولوژیکی گیاهان است. بخش a به دست آمده برای ماده خشک در این تحقیق با داده های اواسط گلدهی مطالعه هوفمن و همکاران (۱۹۹۳) تقریباً مطابقت دارد ولی بخش های b و c مطابقت ندارند که احتمالاً به گونه یونجه و یا به شرایط آب و هوایی منطقه و تنوع مراحل رشد یونجه بستگی داشته باشد.
Hoffman et al-1
کوبلنتز و همکاران^۱ در سال ۱۹۹۸ بخش های تجزیه پذیر ماده خشک علوفه یونجه را به صورت ۷/۴۳%=a ، ۹/۴۵%=b و ۴/۱۰=c گزارش نمودند. با توجه به نتایج به دست آمده در این تحقیق، بخش b به دست آمده با بخش b داده های کوبلنتز و همکاران (۱۹۹۸) مطابقت دارد.
در مطالعه ای که پاولک و همکاران^۲ در سال ۲۰۰۷ انجام دادند بخش های a، b و c علوفه یونجه به ترتیب ۱/۳۹، ۰/۴۳ و ۰۹/۰ گزارش کردند که داده های به دست آمده در این تحقیق در بخش a کمی کمتر از بخش a مطالعه آنها بود ولی از نظر بخش b تقریباً مطابقت داشتند.
لدوکس و مارتز^۳ (۱۹۹۱) مقدار ناپدید شدن ماده خشک یونجه را در ساعت صفر انکوب

اسیون ۸/۲۰ درصد گزارش نمودند که در مقایسه با مقدار ناپدید شدن ماده خشک در صفر ساعت بدست آمده در این تحقیق کمتر است که این اختلاف می تواند به تفاوت در بخش محلول یونجه های مورد مطالعه بستگی داشته باشد.
آندریتو و همکاران^۴ (۱۹۹۳) ضرایب تجزیه پذیری ماده خشک یونجه را به صورت ۹/۱۷%=a و ۱/۴۵%=b گزارش نمودند که تقریباً با داده های بدست آمده در این تحقیق مطابقت دارند. ولی الیزالد و همکاران^۵ (۱۹۹۹) ضرایب تجزیه پذیری ماده خشک یونجه را به صورت ۶/۳۶%=a و ۰/۴۳%=b گزارش نمودند که ضریب a به دست آمده در این تحقیق کمتر از ضریب a گزارش شده توسط الیزالد و همکاران (۱۹۹۹) است اما ضریب b هردو تقریباً مشابه است.
تفاوت بخش های a و b چین های یونجه را میتوان به درجه حرارت محیط نسبت داد که در فصل بهار به دلیل رشد سریع علوفه ها، دیواره سلولی کمتری در علوفه تشکیل می شود و اکثر مواد بصورت محلول هستند و با افزایش درجه حرارت محیط و کاهش رشد طولی علوفه ترکیبات لیگنینی با افزایش سن گیاه، افزایش می یابند و قابلیت تجزیه پذیری گیاه را کاهش می دهند.
Coblentz et al-1
Pawelek et al-2
Ledoux & Martz-3
Andrighetto et al-4
Elizalde et al-5
3-2-2- ناپدید شدن پروتئین خام چین های مختلف یونجه با روش کیسه های نایلونی:
میانگین داده های ناپدیدشدن پروتئین خام و ضرایب تجزیه پذیری پروتئین خام چین های مختلف یونجه در جداول۳-۳ و ۳- ۴ ذکر شده است.
با توجه به نتایج گزارش شده در زمان صفر ساعت انکوباسیون، یونجه چین اول ۴۸/۹% بیشترین و یونجه چین دوم ۰۲/۵% کمترین میزان ناپدیدشدن پروتئین خام را دارا می باشند. این تفاوت می تواند ناشی از عواملی مانند اقلیم، آب و هوا باشد. زیرا قابلیت هضم علوفه گرمسیری ۱۵ واحد کمتر از قابلیت هضم علوفه مناطق معتدله می باشد. به علت این که در شرایط سرد و مرطوب گیاه کاملاً به مرحله بلوغ نمی رسد، حاوی مقدار بیشتری پروتئین خام است. در مطالعه حسین خانی (۱۳۷۷) یونجه چین سوم با ۲۹/۴۰ درصد بیشترین و یونجه چین دوم با ۹۱/۱۹ درصد کمترین مقدار ناپدیدشدن پروتئین خام را دارا بودند. مقادیر پروتئین خام ناپدیدشده در این مطالعه در ۹۶ ساعت پس از انکوباسیون برای چین های اول ۴۸/۶۰% ، چین دوم ۰۸/۶۳% و چین سوم ۰۷/۵۸% در مقایسه با داده های بدست آمده توسط حسین خانی (۱۳۷۷) برای چین های اول، دوم و سوم که بترتیب ۳۹/۸۲ ، ۲۶/۷۹ و ۹۲/۷۸ درصد بود، در هر سه چین برداشت، دارای مقادیر کمتری بودند، در هر دو مطالعه فوق چین سوم دارای کمترین میزان پروتئین ناپدیدشده در ۹۶ ساعت انکوباسیون شکمبه ای بود که می تواند در اثر به دام افتادن پروتئین خام در بخش های فیبری شده باشد که در نتیجه افزایش لیگنین در اثر افزایش دمای محیط بوجود آمده است. تقی زاده و همکاران در سال ۱۳۸۲ میزان ناپدیدشدن پروتئین خام علوفه یونجه را در ۹۶ ساعت پس از انکوباسیون ۰/۷۱ درصد و منصوری و همکاران (۱۳۸۲) مقدار ۷۸/۷۱ درصد گزارش نمودند که بیشتر از مقادیر بدست آمده در این تحقیق است. تقی زاده و همکاران (۱۳۷۸)مقادیر ناپدیدشدن پروتئین خام علوفه یونجه در صفر و ۹۶ ساعت پس از انکوباسیون بترتیب ۴ و ۳/۶۲ درصد گزارش کردند که با داده های بدست آمده در این تحقیق مطابقت دارد. در مطالعه تقی زاده و همکاران (۱۳۸۰) میزان ناپدیدشدن علوفه یونجه در ۹۶ ساعت پس از انکوباسیون، ۸۹/۵۴ درصد گزارش شده است که از مقادیر بدست آمده در این تحقیق برای هر سه چین، کمتر می باشد.
مقادیر پروتئین خام محلول در زمان صفر(درصد) برای یونجه چین اول(۵۶/۸) ، چین دوم(۳۸/۳) و چین سوم(۴۳/۸) در جدول ۳-۵ آمده است.
جدول ۳- ۵ ضرایب تجزیه پذیری پروتئین خام چین های مختلف یونجه در روش in situ
ضرایب تجزیه پذیری
مواد خوراکی ^۱a ^۲b ^۳c ^۴ED ^۵RSD
یونجه چین ۱ ^a56/8 ^b31/62 ^b0186/0 ^a61/5 ^a92/3
یونجه چین ۲ ^b38/3 ^a33/67 ^a0196/0 ^c91/4 ^c91/2
یونجه چین ۳ ^a43/8 ^b03/63 ^c0148/0 ^b18/5 ^b50/3
SEM 84/0 71/0 00006/0 006/0 006/0
1 = پروتئین خام محلول در زمان صفر(درصد) ۲ = مواد قابل تخمیر(درصد) ۳ = ضریب ثابت تجزیه در زمان t (درصد در ساعت)
۴ = تجزیه پذیری موثر(میزان عبور در ساعت ۰۲/۰ = r ) 5 = انحراف معیار خطا
با توجه به مقادیر گزارش شده، یونجه چین اول دارای بیشترین و یونجه چین دوم دارای کمترین مقدار a می باشند. ولی از نظر درصد مواد قابل تخمیر(b) یونجه چین دوم با ۳۳/۶۷ درصد، بیشترین و یونجه چین اول با ۳۱/۶۲ درصد، کمترین میزان مواد قابل تخمیر را دارا می باشند که بخش a در این تحقیق با گزارشات تقی زاده و همکاران (۱۳۸۰) در مورد یونجه خشک با ۸ % ، مطابقت دارد ولی از نظر بخش b یونجه خشک داده های بدست آمده در این مطالعه بیشتر می باشند. اختلافاتی که در بخش های a و b چین های یونجه مشهود است می تواند در نتیجه تفاوت در بخش های محلول و همچنین غیر محلول پروتئینی در فصل های مختلف برداشت باشد.
الیزالد و همکاران^۱ (۱۹۹۹) ضرایب تجزیه پذیری پروتئین خام یونجه را به صورت ۷/۴۰%=a و ۶/۵۰%=b گزارش نمودند که ضریب a در مطالعه آنها بیشتر از ضریب a بدست آمده در این تحقیق بود ولی در مورد ضریب b با هم مطابقت دارند که اختلاف مشاهده شده می تواند به تفاوت در واریته یونجه های مورد مطالعه، تنوع آب و هوایی و نوع خاک بستگی داشته باشد که در نتیجه آن دو یونجه مورد مطالعه مقادیر متفاوتی از پروتئین محلول را دارا باشند.<b
r />م
سمن و همکاران^۲ (۱۹۹۶) مقدار پروتئین خام باقی مانده پس از ۰، ۲، ۴، ۶ و ۱۲ ساعت پس از انکوباسیون شکمبه ای یونجه را به ترتیب ۰/۷۸، ۳/۷۴، ۳/۶۸، ۹/۵۹ و ۶/۳۸ درصد گزارش نمودند که مقادیر باقی مانده در همه ساعات کمتر از مقادیر باقی مانده در این مطالعه بود با توجه به این که داده های گزارش شده برای ساعات ابتدایی انکوباسیون شکمبه ای است لذا اختلاف موجود می تواند به تفاوت در بخش های محلول یونجه در دو مطالعه فوق بستگی داشته باشد.
همبستگی بین داده های ناپدید شدن شکمبه ای ماده خشک و پروتئین خام چین اول، دوم و سوم بترتیب ۹۱/۰ ، ۹۶/۰ و ۹۲/۰ بود. که همبستگی بالا نشان دهنده این موضوع است که با داده های تجزیه پذیری ماده خشک می توان داده های تجزیه پذیری پروتئین خام را پیش بینی نمود.